OTXO

Hotline Miami, SUPERHOT, hatta Project: Downfall OTXO gibi oyunlardan tanıdık isimleri düşündüğünüzde, Lateralis Heavy Industries'in yaratımı bir oyun olan bu oyun aklınıza gelebilir. İlk andan itibaren sizi etkisi altına alacak bu oyun, üstten görünümlü (kuş bakışı) bir Twin stick shooter oyunu olarak karşımıza çıkıyor. Oyun, tek geliştirici stüdyo olan Lateralis Heavy Industries tarafından geliştirilmiş ve Super Rare Games'in yayıncılığı ile bize sunuluyor.

OTXO'nun temelinde, zindanların sunduğu adrenalin yüklü deneyim bulunuyor. John Wick ismi size tanıdık geliyor mu?  Ancak, ilginç bir şekilde, Keanu Reeves'in canlandırdığı bu karakterin hakkını verecek bir oyunla daha önce karşılaşmamıştık. Geçmişe bir göz atarsak, John Wick 3: Operation Parabellum'un çıkışı, John Wick Hex'in doğuşuna tanıklık etmiştik. Bu oyun, baş kahramanın taktiksel hamlelerle yönlendirildiği, X-COM tarzında bir oyun olarak karşımıza çıkmıştı.

Ancak OTXO'da durum biraz farklı. Burada John Wick'i canlandırmıyoruz, ya da en azından öyle görünüyor. Bunun yerine, acımasız, vahşi ve çaresiz bir yaratık olan OTXO'nun kontrolünü ele alıyoruz. Oyunun hikayesinde, sevgilimizi ararken sürekli değişen bir köşkte çeşitli kötülüklerle yüzleşiyoruz. İlk aşamada adımızı hatırlamıyoruz, köşke nasıl geldiğimizi bilmiyoruz ve her öldüğümüzde hikayemiz, sevgilimizin hapsedildiği görkemli köşkün giriş kapısından tekrar başlıyor. Oyunun hikayesi oldukça basit, ancak kısa süre sonra yüzlerce odada ilerledikçe, hikayeyi yavaş yavaş çözecek ikincil karakterler ortaya çıkıyor.

Bu oyun, roguelite türünde ve iki önemli özelliği içeriyor. İlk olarak, kalıcı ölüm mekanizmasıyla karakterinizi kaybetme riski bulunuyor. İkincisi ise seviyelerin prosedürel olarak oluşturulması, yani her oyunun başlangıcı farklı ve beklenmedik zorluklarla dolu. Ancak gerçek şu ki, OTXO daha fazla özellik sunuyor, anlattıklarımızdan çok daha fazlası bulunuyor. Oyun, başlangıçtan itibaren oyunculara oyun deneyimini özelleştirebilme seçeneği sunuyor. Hangi silahları kullanacağımıza karar verebiliyoruz ve hatta klasik bir ruh sisteminden de faydalanabiliyoruz. Düşmanları yok ederek kazandığımız parayı kullanarak kokteyl satın alabiliyor veya karakterimizi güçlendirebiliyoruz.

Karakterimizin savaşta avantaj sağlayan özel bir yeteneği var: Konsantrasyon yeteneği. Bu yetenek, bir tür mermi zamanını etkinleştirerek aksiyonu yavaşlatıyor, böylece karakterimiz mermilerden daha kolay kaçabiliyor ve daha isabetli atışlar yapabiliyor. Ancak silahlar sınırlı mermiye sahip, bu nedenle sürekli silah değiştirmek zorunda kalabiliyoruz. Bazen durumlarda fazladan şarjör bulunabiliyor, ancak genellikle şarjörü doldurmak yerine yok ettiğimiz düşmanların silahlarını kullanmak daha mantıklı. Seri katilleri aratmayacak tarzda karşımıza çıkan tüm düşmanları yok ettiğimiz alan temizliğinin kazandırdığı paralar, dinlenme odalarında yeni kokteyler denemek için oldukça iyi geliyor. Üstelik bu paraları Pachinko’lara bile harcayabiliyoruz.

Tekrara dayalı olmasına rağmen oyunun konsepti oldukça basit. Bunun yanı sıra oyunda çevremizi kendi lehimize kullanabildiğimiz tuhaf özellikler de bulunuyor. Mesela mobilyaların üzerinden geçerken herhangi bir hasar almıyoruz.

OTXO, kuş bakışı görünümüyle ilk andan itibaren Hotline Miami efsanesini hatırlatıyor. Ancak kendisini nasıl bu kadar farklılaştırmayı başardığı merak konusu.

Görsel olarak siyah beyaz dokunuş, bu kadar az tonla, saf ve sade bir yüzey elde etmek için mükemmel bir seçenek. Bu bakımdan OTXO, ekran kırmızıya boyandığında bile çekici bir cazibe sunan, umut verici bir elle çizilmiş tasarıma sahip olan 12 is Better than 6 isimli Hypertrain yapımını anımsatabilir.

OTXO, geliştiricinin kendi tasarladığı 80'lerin caz türünde arkaplan müzikleriyle donatılmış. Bu sesler, oyuna ilk adım attığımızdan itibaren dikkatimizi odaklamamızı ve bulunduğumuz yerden canlı çıkmaya çalışmamızı sağlıyor.

Sonuç olarak, OTXO'yu ilk kez duyuyor olabilirsiniz, ancak eğer twin stick shooter oyunlarını seviyorsanız bu oyuna kesinlikle göz atmanızı tavsiye ediyoruz. Oyunda doğruluk önemli olmayabilir, ancak köşkün girişine geri döndüğümüzde yapılan hataların pahalıya mâl olduğunu fark ediyoruz. Oraya nasıl geldiğimiz hakkında bir fikrimiz olmasa da, sonunda bizi neyin beklediğini oldukça iyi biliyoruz.