Voidigo

Τα βιντεοπαιχνίδια είναι γεμάτα με ωραίους ήχους και μουσικά κομμάτια. Η παραμορφωμένη έκρηξη ρουκετών στο Quake, ο τρομακτικός ήχος ενός headshot στα Gears of War, οι εμβληματικές κραυγές του Mario... Όλα αυτά λειτουργούν ως δόλωμα που μας οδηγεί στους κόσμους των αγαπημένων μας παιχνιδιών.

Πολλές διακριτικές animations εξυπηρετούν αυτό τον σκοπό, επίσης: οι δονήσεις της οθόνης που εμφανίζονται στα pixel art arcade παιχνίδια της Vlambeer, οι παύσεις κατά την πρόσκρουση, και τα σκληρά ηχητικά σήματα από τη μάχη του Hades. Όλο αυτό ενισχύει κάθε ενέργεια και εμπλουτίζει κάθε εμπειρία με μια αίσθηση κινητικής ενέργειας και ανταμοιβής.

Το Voidigo συνδυάζει τα πάντα και κάνει κάθε δωμάτιο να ηχεί και να αναπηδά με μια κακόηχη καπνογόνο φωνών, κραυγών και τσίριζων, πριν σηκωθεί, σκουπιστεί και το επαναλάβει ξανά.

Κάθε καρέ του roguelike της Semiwork Studio είναι γεμάτο κίνηση και δραστηριότητα; θυμίζει την τρελή, κυματιστή animation της Klasky Csupo, καθώς αντικείμενα και χαρακτήρες πηδούν και ταλαντώνονται πριν τους στείλεις να πετάξουν με μια βολή στο πρόσωπο.

Το Voidigo είναι ένα Roguelike παρόμοιο με άλλα top-down shooters που δίνουν κίνηση στην οθόνη, όπως τα Nuclear Throne και Enter the Gungeon. Θα παίξουμε ως Drash, μια μικρή ροζ πουλί-κυρία που δεν έχει μνήμη του παρελθόντός της, αλλά έχει επιλεγεί από τον Antivoid για να βοηθήσει να πολεμήσει το Void, ένα παντοδύναμο κακό που έχει μολύνει την πραγματικότητα. Για να το πετύχουμε αυτό, θα πρέπει να νικήσουμε επίπεδα σε σχήμα τροχού, το καθένα με έναν πυρήνα στη μέση που συνδέεται με ένα δαχτυλίδι. Κάθε επίπεδο έχει έναν boss, και ένα μεγάλο θηρίο κυνηγών μολυσμένο από τη διαστροφή. Όταν συναντήσετε τον boss, ο οποίος μπορεί να έχει οποιαδήποτε μορφή, όπως μια γιγάντια βασίλισσα μυρμήγκι ή ένα σαρκοφάγο φυτό με δόλωμα αγγέλου, μπορείτε να αρχίσετε να το διαλύετε.

Οι bosses έχουν αρκετά μεγάλα κομμάτια υγείας και ένα ευρύ φάσμα προειδοποιημένων επιθέσεων, δύσκολο να αποφευχθούν. Θα παρατηρήσετε γρήγορα ότι διαθέτουν μία μεγάλη μπάρα υγείας καλυμμένη με κλειδαριές. Αυτό συμβαίνει επειδή κάθε χάρτης έχει ένα σύνολο Μονολιθικών Υποδομών Μολυσμένων από το Void που προστατεύουν τον boss. Φυσικά, θα χρειαστεί να τους συντρίψετε πριν μπορέσετε να νικήσετε πλήρως τον τελικό εχθρό του επιπέδου.

Αλλά περιμένετε! Οι μονολίθοι είναι συχνά κλειδωμένοι με ένα κλειδί που κρατιέται από ορισμένους ποικιλόμορφους μίνιων που μπορούν να βρεθούν στην περιοχή γύρω από τον κύριο κόμβο. Έτσι, ο στόχος του παιχνιδιού είναι να βρείτε τους μονολίθους, να πάρετε το κλειδί, να το εξαλείψετε και να κυνηγήσετε τον boss. Δεν είναι τόσο απλό, όμως, γιατί οι bosses δεν είναι στατικοί, περιπλανώνται στον χάρτη, ανυπόμονοι όταν νιώθουν γενναίοι ή τρέχουν να κρυφτούν και να θεραπευτούν.

Η διαδικασία λειτουργεί σαν ένα μίγμα Monster Hunter και Nuclear Throne, με ένα σύνολο μικρο-στόχων που σας αναγκάζουν να συμμετάσχετε σε εφιαλτικές μάχες γεμάτες επιθετικά δέντρα, θωρακισμένα γκέτο, και θορυβώδη γουρούνια, όλα ενώ αναζητάτε νέες δίνες λείας για να βρείτε όπλα ή καταστήματα για να ανανεώσετε την ποσότητα των πυρομαχικών σας (ή την αντοχή για όπλα σώματος).

Όπως οι περισσότεροι roguelikes, μπορείτε επίσης να αποκτήσετε πολλά παθητικά αναβαθμίσεις: πολύτιμες πέτρες που ρίχνουν λέιζερ, κουμπιά που ενεργοποιούν τυχαία περιβαλλοντικά αποτελέσματα, αναβαθμίσεις για να πυροβολείτε πιο γρήγορα ή να κάνετε τα χέρια σας μακρύτερα...

Η μάχη είναι χαοτική και κινητική με βλήματα και εχθρούς να πυροβολούν ο ένας τον άλλο, αλλά είστε εξοπλισμένοι με μερικές ωραίες επιλογές κίνησης, συμπεριλαμβανομένου ενός σπριντ, μιας άλματος που λειτουργεί διπλά ως αποφυγή και ενός Mario-style stomp που παραλύει τους εχθρούς. Όπως σε όλα τα σπουδαία roguelikes, οι συνέργειες μεταξύ όπλων και επιδράσεων σας επιτρέπουν να δημιουργήσετε διασκεδαστικούς συνδυασμούς.

Το Voidigo είναι σίγουρα ένα παιχνίδι που αξίζει να δοκιμάσετε, οπότε μην αφήσετε τον υπερβολικό σουρεαλισμό της δεκαετίας του '90 να σας αποθαρρύνει. Υπάρχει πολλές δυνατότητες για μια εξαιρετική εμπειρία εδώ, και η ύπαρξη bosses που σας κυνηγούν είναι κάτι που δεν γίνεται ποτέ παλιό. Όλα φαίνονται λίγο μανιακά, και αυτό συνδυάζεται με την προσέγγιση του θανάτου και της επανάληψης ενός roguelike.